तरीसुद्धा जगत असतो ( love poem : Still living )

तरुणाईच्या उंबरठ्यावरचं आयुष्य खूप सुंदर असत......... पंखात बळ भरून आभाळा गवसणी घालावीशी वाटते ....... आपल्याला ठेच लागू शकते याचा विचार न करता वाटेवरच्या दगडाला दूर उडवून द्यावसं वाटतं........खोल पाण्यात डुबकी घेऊन एका दमात तळ गाठवासा वाटतो............जे जे नवं असेल, अज्ञात असेल ते सारं जाणुन घ्यावसं वाटत...........अवती भवती घोंगावनाऱ्या भ्रमरांची तमा न बाळगता