Narendra Modi : नमो, नमो

खरंतर मी बर्याच दिवसांत राजकीय पोस्ट लिहिली नव्हती. कशासाठी लिहायची ? जे मोदींच्या पाठीशी आहेत ते आहेतच. पण जे कायम नकार घंटाच वाजवणार आहेत त्यांच्यासाठी माझ्या पोस्ट म्हणजे मोदी भक्ती होती. दोष माझा होता कि त्या तथाकथित मोदी विरोधकांचा हे ज्याचं त्यानं पडताळून पहावं. पण कालचं मोदींच अमेरिकन सिनेटमधलं भाषण ऐकलं आणि मी भारावून गेलो. भाषण ऐकता ऐकताच या घटनेवर आधारित दोन तीन मजेशीर पोस्ट Whats aap वर पोस्ट केल्या.


किती दुर्दैव आहे पहा ! इकडे सोनिया राहुलला देशाच्या राष्ट्रीय भाषेत बोलायचं म्हटलं तरी भाषण कागदावर लिहून आणावं लागतं. आणि तिकडे मोदी अमेरिकन सिनेटमध्ये अखंड एक तास इंग्रजीत प्रभावीपणे विचार मांडतात. इकडे राहुल गांधींची डिग्री काय ? सोनिया गांधींची डिग्री काय ? लालूची डिग्री काय ? हा प्रश्न कोणालाच पडत नाही. पण ज्यांना नीट हिंदीतही बोलता येत नाही तीच मंडळी मोदींच्या शैक्षणिक पात्रतेविषयी प्रश्न उपस्थित करणार ? वा रे विरोधक !

परवा गावाकडे असाच चावडीवर उभा होतो. एक वृध्द गृहस्थ सनदी अधिकारी या नात्यानं कोणाच्या तरी छायांकित प्रतिवर सही शिक्के मारत होते. तिथेच तोंडात माव्याचा तोबरा भरलेला तरुण उभा होता. मोदींचा पाच देशाचा दौरा निश्चित झाला होता. आणि चावडीवरच्या त्या दोघांमध्ये संवाद चालला होता -

" नाना मोदी निघाला परत फिरायला " , तो तरुण.
" त्याला दुसरं काय काम आहे. त्याला फिरायला पैसे नव्हते म्हणून तर पुन्हा पेट्रोलचे भाव आणि सेवाकर वाढवलाय ना. " , ते वयस्कर गृहस्थ.

काल संजय राउत या शिवसेनेतल्या टवाळाची मुक्ताफळं ऐकल्यापासुन तो गृहस्थ आमच्या गावच्या चावडीवर उभा आहे असे मला वाटू लागले आहे.

चावडीवरचे दोघे काय आणि संजय राउत यांच्यासारखे बोलघेवडे नेते काय ? आमच्या देशातल्या नव्वद टक्के जनतेला जिथं राष्ट्रीय राजकारण कळतं नाही. तिथं आंतरराष्ट्रीय राजकारण कोठून कळणार ? राष्ट्रीय आणि आंतरराष्ट्रीय राजकारण सोडा आमच्या जनतेला राजकारण म्हणजे काय हेच नेमकं कळत नाही. कारण आमच्या दृष्टीनं राजकारण म्हणजे लालूनं मोदींना कसा धोबीपछाड दिला ....... उद्धव ठाकरेंनी मोदींच्या विरोधात कशी मुक्ताफळं उधळी ........... शरद पवारांनी मोदींना कसा चिमटा काढला हे आणि एवढंच !

तांदूळ दोन रुपये किलो दराने देणाऱ्याला मतदान करणारी आमची जनता , आरक्षण .....आरक्षण करत छाती बडवत सरकारच्या नावाने शिमगा करणारा समाज, मतागणिक हजार पाचशे देईल त्याला मत देणारा आमचा मतदार. कसं होणार आमच्या देशाचं ?

मोदींच्या भाषणात किती वेळा टाळ्या पडल्या , अमेरिकन सिनेटच्या सदस्यांनी मोदींना किती वेळा उभं राहून अभिवादन केलं या गोष्टी फारशा महत्वाच्या नाहीतच मुळी. पण जगात सर्वोच्चस्थानी असलेल्या अमेरिकेच्या व्यासपिठावर उभं राहून दहशत वादाच्या विरोधात बोलणं हे काही कुणा येडयागबाळ्याचं काम नाही. त्यासाठी खऱ्या अर्थाने छपन्न इंचाची छातीच असावी लागते.

असो. या देशातलं राजकारण आणि समाजकारण पार रसातळाला गेलं होतं. पण मोदींच्या रुपानं एक आशेचा किरण दिसू लागलाय. छत्रपती शिवाजी महाराजांच्या स्वप्नातलं सुराज्य येण्याचे दिवस जवळ आले आहेत असं दिसू लागलंय. गरज आहे ती प्रत्येकानं मोदींच्या पाठीशी खंबीरपणे उभं रहाण्याची.