चिमणा, चिमणी आणि कुबड्या खविस

गावाकडचं घर जुनं. माळवादाचं. वाडाच म्हणतात सगळे त्याला. दुपारची वेळ. रणरणतं ऊन. घरात मी एकटाच. घराच्या मागील बाजूस असलेली झरोकावजा खिडकी उघडी. दारही सताड उघडं. घराबाहेर निरव शांतता. किडा मुंग्या शोधत उन्हात आलेल्या आणि

marathi Poem : येगं येगं सरू

मला आठवतय लहानपणी आम्ही सर्व नातवंड रात्री आजी भोवती गोळा व्हायचो. आजी एखादी गोष्ट सांगायची. आणि गोष्ट संपली कि , " चला झोपा बरं आता सगळे. " पण कसलं काय ! आमची खुसपूस चालूच असायची. मग आजी आणखी एक हत्यार बाहेर काढायची. म्हणायची ,

marathi movie sairat : मीही सैराट पाहिला

सैराट येऊन पंधरा दिवस झाले. मुलांनी सैराट पाहिला आणि , " बाबा, तुम्हीसुद्धा सैराट पहा . " माझ्यामागे असा घोषा लावला. इकडून तिकडून सगळीकडून सैराटविषयी  ऐकत होतो. पण मला मात्र सिनेमा पाहायला वेळ नव्हता. शेवटी काल वेळ काढला आणि सैराट पाहून आलो. पण

Marathi Poem : सयेबाई उठं गं

आज बऱ्याच दिवसांनी लिहितोय. महिनाभर गावी होतो . शेतावर. कांदा काढला , वखार केली , कांदा वखारीत भरला. वखार सील केली. आणि आलो पुण्यात.

जगात सर्वात महाकठीण गोष्ट कोणती ? तर